Για εκπαιδευτικές ταινίες έχω ξαναγράψει (δες ΕΔΩ), η συγκεκριμένη όμως αποτελεί ταινία μικρού μήκους. Την είδα τυχαία μια μέρα στο χρονολόγιό μου και μου κίνησε το ενδιαφέρον ο μαθηματικός της τίτλος.
Η ταινία ονομάζετε "2+2=5" και είναι του Βabak Anvari (σενάριο, σκηνοθεσία και είχε προταθεί ως καλύτερη ταινία μικρού μήκους 2012 στα βραβεία BAFTA 2012
Η ταινία πραγματεύεται με αλληγορικό τρόπο τη σχέση χειραγώγησης της σκέψης και αντίστασης στην εξουσία.
"Ελευθερία είναι να σου επιτρέπεται να πεις ότι 2+2=4... Από εκεί και πέρα, όλα επιτρέπονται", γράφει ο Όργουελ στο "1984". Στο ίδιο έργο χρησιμοποιεί το 2+2=5 σαν ένα παράδειγμα χειραγώγησης και επιβολής: "Όταν το κόμμα λέει ότι 2+2=5, τότε είναι σωστό και δεν αρκεί μόνο να το λες, πρέπει και να το πιστεύεις." Αυτό ενέπνευσε τον Ιρανικής καταγωγής Babak Anvari, να γυρίσει την ταινία "Two & Two". Βασικό του κίνητρο ήταν, σύμφωνα με δηλώσεις του, να διερευνήσει την επιθυμία των ανθρώπων να αμφισβητήσουν την εξουσία. Σε ποιο βαθμό δέχονται να σκύψουν το κεφάλι και να υπακούσουν στις εντολές της εξουσίας και πότε αρχίζουν να αμφισβητούν και να αντιστέκονται; Μπορεί η ωμή βία να καθυποτάξει τους ανθρώπους και να χειραγωγήσει τη σκέψη τους ή προκαλεί την αντίστασή τους;
Μπορεί να σας φαίνεται δυσνόητη ή "βαριά" για να την δουν παιδιά.Σκεφτείτε όμως πόσες φορές στην παιδική μας ηλικία δεν νιώσαμε να εξουσιαζόμαστε από την οικογένεια ή τους "δασκάλους" μας. Πόσες φορές αναρωτηθήκαμε γιατί ΠΡΕΠΕΙ να το κάνω έτσι και όχι αλλιώς.
Ίσως παιδιά μικρής ηλικίας να μην καταφέρουν να καταφέρουν να κατανοήσουν πλήρως τα μηνύματα της ταινίας, αλλά σίγουρα θα έχει μπει ένα λιθαράκι για να χτιστεί μια προσωπικότητα χωρίς πνευματικά δεσμά, που δεν θα χειραγωγείτε (επειδή είναι αδύναμη) ούτε θα χειραγωγεί (για να νιώσει δυνατή).
Ελπίζω να την απολαύσετε!