Η μυρωδιά της βροχής


Μιας και οι πρώτες βροχές έχουν ήδη ξεκινήσει έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς δημιουργείται αυτό το υπέροχο «γήινο» άρωμα μετά τη βροχή; H συγκεκριμένη μυρωδιά παράγεται από μία οργανική ένωση που ονομάζεται γεωσμίνη (geosmin), με μοριακό τύπο C12H22O και είναι μια δικυκλική αλκοόλης. Το όνομα της γεωσμίνης προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις γη + οσμή.

Η συγκεκριμένη μυρωδιά παράγεται από τα βακτήρια Streptomyces που ζουν στο χώμα και είναι γνωστά ως ακτινοβακτήρια (λόγω του τρόπου ανάπτυξής του πολλές φορές τα συναντάμε με την παραπλανητική ονομασία ακτινομύκητες). Η μύτη των ανθρώπων είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στη γεωσμίνη και είναι ικανή να την ανιχνεύει ακόμη και όταν η συγκέντρωσή της βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα.



Ωστόσο, η διαδικασία με την οποία η μυρωδιά που παράγεται από την εν λόγω οργανική ένωση φτάνει στη μύτη μας αποτέλεσε αντικείμενο έντονων συζητήσεων. Μία ομάδα μηχανολόγων μηχανικών δημοσίευσαν μία έκθεση στο επιστημονικό περιοδικό  Nature, στην οποία προσπαθούν να εξηγήσουν πώς συμβαίνει η συγκεκριμένη διαδικασία.

Χρησιμοποιώντας κάμερες υψηλής ταχύτητας και μικροσκόπια φθορισμού, οι ερευνητές κατέγραψαν σταγόνες νερού που έπεσαν σε διαφορετικούς τύπους εδάφους.

Όταν μία σταγόνα πέφτει στο έδαφος με σωστή ταχύτητα, φυσαλίδες αέρα - όχι μεγαλύτερες από το πλάτος μίας ανθρώπινης τρίχας - παγιδεύονται εξίσου στο έδαφος. Καθώς αυτές ανεβαίνουν προς την επιφάνεια, «σκάνε», εκτοξεύοντας εκατοντάδες μικρότερα σταγονίδια που μεταφέρουν μέσα τους τόσο γεωσμίνη όσο και βακτήρια. Όταν αυτά βρεθούν στον αέρα διασκορπίζονται.


«Είναι παρόμοιο με αυτό που συμβαίνει όταν ρίχνουμε σε ένα ποτήρι σαμπάνια ή οποιοδήποτε άλλο ανθρακούχο ποτέ και βλέπετε τις φυσαλίδες να ανεβαίνουν προς τα πάνω», δήλωσε ο Κούλεν Μπουίε, Μηχανολόγος Μηχανικός στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης. Μόνο που στα ανθρακούχα ποτά οι φυσαλίδες είναι από το διοξείδιο του άνθρακα, ενώ στην περίπτωση της βροχής οι φυσαλίδες είναι από τον αέρα.




Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο ότι μερικές φορές τα βακτήρια που διασκορπίζονται στον αέρα μαζί με τα σταγονίδια μπορεί να είναι επιβλαβή. Μια μολυσματική και δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια, που ονομάζεται μελιοείδωση μεταδίδεται κατά τη διάρκεια της εποχής των βροχών στη Νοτιοανατολική Ασία και τη βόρεια Αυστραλία.

 Mε πληροφορίες από Γιατί η μυρωδιά της βροχής είναι τόσο ωραία, Ακτινομύκητες